Rysy część I – czyli wschód słońca nad Morskim Okiem

Na internecie wiele jest pytań i wątpliwości czy trasę można pokonać w 1 dzień. Ja ten szlak zaliczyłam i mam dla Was kilka wskazówek 🙂 Oczywiście żeby się szarpnąć na taki wyczyn trzeba mieć choć trochę kondycji i doświadczenia na innych szlakach (polecam zaliczyć wcześniej np.Świnicę od strony Świnickiej Przełęczy).

Zdecydowanie lepiej pokonać szlak w opisywanym kierunku – wchodzimy bardzo stromo po łańcuchach, a schodzimy dosyć łagodnym i łatwym szlakiem. Dodatkowo Rysy są bardzo oblegane, zwłaszcza przez Polaków, więc ci co zdecydowali się powrócić do Morskiego Oka nie dość, że schodzić będą stromym i naszpikowanym łańcuchami terenem to jeszcze uświadczą „przyjemności” stania w korku. Schodząc napotkamy prawdziwe tłumy, które dopiero nacierają na szczyt… Po słowackiej stronie będzie łatwiej, luźniej i przyjemniej, a i widoki są smaczne i zupełnie inne jak u nas 🙂 

ZAKOPANE – PALENICA BIAŁCZAŃSKA – WODOGRZMOTY MICKIEWICZA – MORSKIE OKO – CZARNY STAW POD RYSAMI – BULA POD RYSAMI – RYSY – PRZEŁĘCZ WAGA – SCHRONISKO POD WAGĄ – ROZSTAJ SZLAKÓW NAD ŻABIM POTOKIEM – POPRADZKI STAW – STACJA ELEKTRICZKI „POPRADSKÉ PLESO” – STARY SMOKOWIEC – ZAKOPANE

8 h – średni czas przejścia bez odpoczynków, jeśli startujemy od Morskiego Oka

10 h 30 min – średni czas przejścia bez odpoczynków, jeśli startujemy w Palenicy (dodatkowo mamy do pokonania 9-kilometrową asfaltówkę do Morskiego Oka)

UWAGA! Należy doliczyć jeszcze czas potrzebny na dojazdy: Przejazd elektriczką z Popradskiego Plesa do Starego Smokowca – 35 min, a przejazd autobusem ze Starego Smokowca do Zakopanego – 1 h 30 min. Czas dojazdu na Palenicę to ok. 30 min.

Jak widać lepiej jest wystartować w Morskim Oku – zaoszczędzamy wtedy ok. 3 godziny czasu, nie wspominając o siłach, które na tak długiej trasie będą niezbędne. Da się zrobić tę trasę od Palenicy, ale trzeba mieć bardzo, ale to baaardzo dobrą kondycję i szybkim tempem przejść przebiec cały szlak. Moim zdaniem to wypacza całą ideę chodzenia po górach, a na ich podziwianie zostaje wtedy niewiele czasu… Co kto lubi.

Ratunkiem jest nocleg w Morskim Oku. Ma to swoje wady i zalety. Na wygodne łóżka w tzw. Nowym Schronisku nie ma co liczyć, rezerwowane są już na rok do przodu. Pozostaje nam nocleg w tzw. Starym Schronisku, gdzie rezerwacji miejsca można dokonać jedynie osobiście w dniu noclegu. Do schroniska dotarłam około 14.00 i udało mi się wpisać na tak zwaną „listę rezerwacyjną”, dzięki czemu załapałam się na miejscówkę na całkiem wygodnej pryczy w kilkunastoosobowej sali (oficjalne zapisy odbywały się coś koło 18.00). Ci co przybyli wieczorem dostawali miejsca na podłodze, do wyboru: kuchnia, korytarz i wszystkie wolne kąty 🙂 Trzeba koniecznie mieć swój śpiwór! Na pryczach są koce, ale na chłodne tatrzańskie noce to za mało. No i pamiętajcie żeby zapakować jak najmniej, bo będziecie to targać na Słowację przez Rysy…

Szlak jest umiarkowanie trudny, ale wyczerpujący – po polskiej stronie trudności zaczynają się powyżej Buli pod Rysami, praktycznie cały odcinek do szczytu (zajmujący ok. 2 h) obsadzony jest łańcuchami, można jednak sobie z nimi poradzić bez większych problemów; tak naprawdę jest jeden trudniejszy i eksponowany moment – przejście „rysy” tuż pod szczytem. Po stronie słowackiej jest krótki i dość łatwy odcinek ubezpieczony łańcuchami i klamrami. Największą trudnością nie są przeszkody skalne, ale bardzo długa trasa oraz duża różnica wysokości.

Tutaj znajdziecie mapki z tatrzańskimi szlakami.

 

ZAKOPANE – PALENICA BIAŁCZAŃSKA – WODOGRZMOTY MICKIEWICZA – MORSKIE OKO szlak czerwony 2 h 20 min

opcja 1 – pokonać trasę dzień wcześniej i nocować w schronisku (mój wybór)

opcja 2 – pokonać asfaltówkę do schroniska wczesnym świtem 🙁

opcja 3 – dojazd do Morskiego Oka taksówką (Jeśli ktoś nie chce nocować w schronisku, a wycieczkę planuje zacząć od Morskiego Oka to może spróbować dogadać się dzień wcześniej z taksówkarzem. Za ok.120 – 150 zł dowiezie was do Włosienicy, czyli prawie pod samo schronisko. Wyjazd z Zakopca trzeba zaplanować na około 4.30 – 5.00 rano, później może być problem z przejechaniem trasy do schroniska. I nie każdy taksówkarz da się namówić na taką eskapadę, bo oficjalnie trasę Palenica – Włosienica przejechać mogą jedynie uprzywilejowane pojazdy (pracownicy schroniska, TPN, TOPR).

MORSKIE OKO – CZARNY STAW POD RYSAMI  szlak czerwony 50 minut

Ścieżka jest stroma i dość męcząca, ale ułożona z wygodnych głazów i kamieni. Pozbawiona jest też jakichkolwiek trudności technicznych. Do pokonania mamy prawie 200-metrowy próg skalny. Przy wchodzeniu towarzyszy nam potok wypływający z Czarnego Stawu i tworzący mały wodospad zwany Czarnostawiańską Siklawą. Ze szlaku świetnie prezentuje się tafla Morskiego Oka i las świerkowo-limbowy.

CZARNY STAW POD RYSAMI – BULA POD RYSAMI  szlak czerwony 1 h 30 min

Od krzyża u brzegu Czarnego Stawu idziemy w lewo, przekraczamy miejsce, z którego wypływa potok, po czym wzdłuż brzegu obchodzimy staw. Od południowo-wschodniego brzegu stawu szlak zaczyna piąć się ostro w górę. Na odcinku 1,5 km trzeba pokonać około 900 metrów wzniesienia, co daje średnie nachylenie 30 stopni. Szlak zbudowany z kamiennych stopni prowadzi zakosami po trawiasto-kamiennym zboczu w kierunku stromych skał Buli pod Rysami.

Po około 30 minutach zaczynamy mozolnie wznosić się wśród blokowisk i rumowisk skalnych. Ścieżka wiedzie zwężeniem pomiędzy skałami, po czym skręca w lewo i dochodzi na skraj Kotła pod Rysami, który od północy ogranicza skalna kopa zwana Bulą pod Rysami (2054 m). Kocioł to jedno z najbardziej ocienionych miejsc w Tatrach, a dodatkowo wysokość 2000 metrów powoduje wyraźny spadek temperatury. Płaty śniegu utrzymują się tu nawet na początku lata.

Bulę pod Rysami (2054 m) osiągamy po około 1,5 godzinie od wyjścia znad Czarnego Stawu. Stanowi ona prawie płaski, trawiasto-kamienny taras, który świetnie nadaje się do odpoczynku przed dalszym wysiłkiem. Trzeba jednak pamiętać, że jest on podcięty urwiskiem od północno-zachodniej strony. Z Buli pięknie widać Mięgusze, Kazalnicę, Żabi Koń, Tomkowe Igły i Żabi Mnich. 

Znalazłam świetną panoramę z Buli pod Rysami – klik.

W poście RYSY II znajdziecie opis dalszej wędrówki na szczyt.

 

Jeśli wpis się podobał lub był pomocny to zostaw po sobie ślad w postaci lajka, komentarza lub zwyczajnie udostępnij posta 🙂