Sarnia Skała (1377 m n.p.m.) jest szczytem reglowym położonym w bezpośredniej bliskości Zakopanego. To zdecydowanie najbardziej oblegany i najbardziej znany punkt widokowy na całej Ścieżce nad Reglami – ścieżce, która łączy niemal wszystkie doliny polskich Tatr Zachodnich. Do popularności Sarniej Skały przyczynia się nie tylko sąsiedztwo Zakopanego, ale także wspaniała panorama, której głównym atutem jest niczym nie zmącony widok na potężną północną ścianę Giewontu.
Lubię tę trasę, bo jest krótka i przyjemna. Nie wymaga korzystania z komunikacji busowej, więc jest znakomitym celem na rozprostowanie nóg po długiej podróży do Zakopanego czy szybką przebieżkę wieczorową porą. Zazwyczaj pokonuję ją w opisanym kierunku, a więc najpierw odwiedzam Dolinę Strążyską, a na zejście wybieram Dolinę Białego.
TRASA WYCIECZKI: ZAKOPANE – DOLINA STRĄŻYSKA – POLANA STRĄŻYSKA – WODOSPAD SIKLAWICA – POLANA STRĄŻYSKA – CZERWONA PRZEŁĘCZ – SARNIA SKAŁA – CZERWONA PRZEŁĘCZ – DOLINA BIAŁEGO – ZAKOPANE
CZAS: Średni czas przejścia całej trasy (bez odpoczynków) wynosi 3 h 30 min
SUMA PRZEWYŻSZEŃ NA TRASIE: ok. 600 metrów
DŁUGOŚĆ TRASY: 7,5 km
TRUDNOŚCI: Niemal cały szlak jest prosty i bezproblemowy, jedynie próg skalny w kopule szczytowej Sarniej Skały wymaga wzmożonej uwagi.
POWIĄZANE WPISY: Krokusy w Tatrach – Ścieżka nad Reglami, Klasyczna wycieczka na Giewont, Regle zimą
Wartości te odnoszą się stricte do szlaku turystycznego, jeśli więc zaczynasz wędrówkę w centrum Zakopanego (rejon dworców) to do trasy doliczyć musisz czas potrzebny na dojście do wylotu Doliny Strążyskiej oraz powrót z Doliny Białego. W obu przypadkach doliczyć należy ok. 3 km i 30 minut.
ODCINEK TRASY: ZAKOPANE – DOLINA STRĄŻYSKA – POLANA STRĄŻYSKA – WODOSPAD SIKLAWICA – POLANA STRĄŻYSKA
- szlak czerwony
- 50 min
Wędrówkę zaczynamy na ulicy Kasprusie, która odchodzi od ulicy Kościeliskiej, nieopodal miejsca gdzie Dolne Krupówki całkiem naturalnie przechodzą w grajdołek pod Gubałówką. Szybko uciekamy od tłumnego skrzyżowania i zapuszczamy się w coraz bardziej spokojną uliczkę. Wkrótce mijamy jedno z najciekawszych miejsc w Zakopanem – Willę Atma, zbudowaną zgodnie z kunsztem stylu zakopiańskiego, mieszczącą Muzeum Karola Szymanowskiego.
Ulica Kasprusie niepostrzeżenie zmienia nazwę na Strążyską – od doliny do wylotu której zmierzamy. Serce pika mi nieco mocniej przy restauracji Żabi Dwór. Niezwykły odźwierny witający gości niestety opuścił już ten padół, a bez Żabci to miejsce jest jakby mniej atrakcyjne i już nie takie smaczne jak kiedyś.
Wkrótce docieramy do wylotu Doliny Strążyskiej (902 m n.p.m.), gdzie swój początek ma czerwony szlak, prowadzący na Wyżnią Kondracką Przełęcz pod Giewontem. Do tego miejsca można z powodzeniem dojechać autobusem bądź własnym autem (płatny parking). Tu znajduje się także budka TPN, gdzie należy uiścić opłatę za wstęp do parku narodowego.
Szeroki deptak wznosi się łagodnie, przecinając kilka razy Strążyski Potok. Marsz umilają widoki na liczne dolomitowe skałki, z których najsłynniejsze są Kominy Strążyskie – obecnie nieco zarośnięte, niegdyś doskonale widocznie i będące popularnym celem dla amatorów wspinaczki. Na skałce za kominami uwagę przyciąga tablica i medalion upamiętniający czeskiego pisarza i miłośnika Tatr – Edwarda Jelinka.
Najpiękniejszym zakątkiem w dolinie jest Polana Strążyska (ok. 1050 m n.p.m.), z której świetnie prezentuje się wierzchołek Giewontu. Polanę zdobią dwa zabytkowe szałasy, będące pamiątką po życiu pasterskim. Zresztą, nazwa polany i całej doliny pochodzi od góralskiego słowa „strąga” oznaczającego zagrodę do dojenia owiec. Obrazek dopełniają liczne polodowcowe głazy, a największy z nich (przy szałasie) już w XIX wieku zyskał nazwę „Sfinks”.
Na Polanie Strążyskiej znajduje się bufet oraz węzeł szlaków: tu zaczyna się krótki łącznik pod Siklawicę, przebiega tędy również czarno znakowana Ścieżka nad Reglami.
ODCINEK TRASY: POLANA STRĄŻYSKA – WODOSPAD SIKLAWICA – POLANA STRĄŻYSKA
- Szlak żółty
- 20 min
Będąc na Strążyskiej Polanie warto poświęcić kilka minut, by żółtym szlakiem dotrzeć pod wodospad Siklawica. Leśna, kamienista ścieżka prowadzi wzdłuż Strążyskiego Potoku do górnej części doliny, gdzie ze skalnego progu spada dwukaskadowy wodospad o łącznej wysokości 23 m. Powrót do polany tą samą drogą.
ODCINEK TRASY: POLANA STRĄŻYSKA – CZERWONA PRZEŁĘCZ – SARNIA SKAŁA – CZERWONA PRZEŁĘCZ
- Szlak czarny
- 1 h 10 min
Ze Strążyskiej Polany kierujemy się na czarno znakowaną Ścieżkę nad Reglami. O ile do tej pory szlak był łagodny, teraz zaczyna zdobywać wysokość już zdecydowanie śmielej. Wyłożone na stromym zboczu kamienne stopnie wyprowadzają nas na Czerwoną Przełęcz (1301 m n.p.m.), która oddziela Sarnią Skałę od Suchego Wierchu. Można tu odpocząć na jednej z ławek, bądź od razu ruszyć odnogą szlaku ku wierzchołkowi. Z początku ścieżka nie stanowi problemu, lecz tuż pod szczytem dźwiga się na stromy próg skalny. Pokonanie tej skały nie powinno przysparzać większych problemów nawet początkującym turystom, choć oczywiście należy tu zachować większą ostrożność, zwłaszcza przy opadach śniegu czy deszczu. Na dół schodzimy tą samą drogą.
Z szerokiego wierzchołka Sarniej Skały (1277 m n.p.m.) rozpościera się ciekawa panorama, w której dominuje masyw Giewontu ze słynną 600-metrową północną ścianą. Na północy z kolei świetnie prezentuje się podhalański pejzaż z Zakopanem na pierwszym planie. Nazwa Sarniej Skały pochodzi od jednej ze skalnych formacji, która przypomina sarnę.
ODCINEK TRASY: CZERWONA PRZEŁĘCZ – DOLINA BIAŁEGO – ZAKOPANE
- Szlak czarny i żółty
- 1 h 10 min
Obniżamy się do rozstaju szlaków w górnej części Doliny Białego, następnie opuszczamy Ścieżkę nad Reglami na rzecz żółtego szlaku prowadzącego zakosami w dół reglowej doliny. Na stosunkowo krótkim odcinku tracimy sporo ze zdobytej wcześniej wysokości, co oznacza, że miejscami szlak jest naprawdę stromy, aczkolwiek pozbawiony trudności technicznych.
Wkrótce szlak łagodnieje – w miejscu, gdzie znajdują się 2 drewniane mostki oraz mini wodospad. Otwiera się widok na najpiękniejszą część Doliny Białego, pełną dolomitowych skałek otoczonych bukowo-jodłowym lasem. Szlak wiedzie raz po jednej, raz po drugiej stronie wartkiego Białego Potoku, na którym tworzą się liczne kaskady i bystrzyny. Warto dodać, że potok ten ma największy spadek w polskiej części Tatr. Generalnie, Dolina Białego charakteryzuje się wysoką wartością przyrodniczą, a liczne tablice edukacyjne pomagają poznać jej fenomen. Wytyczono tu ścieżkę przyrodniczą im. Stanisława Sokołowskiego – taternika i badacza tatrzańskich lasów.
Poniżej wylotu Siwarowego Żlebu dostrzec można zakratowane wejście do dawnej sztolni uranu. Po II wojnie światowej Rosjanie na kilka lat wyłączyli dolinę z ruchu turystycznego, ale nikłe złoża skłoniły ich do zaniechania prac wykopaliskowych i opuszczenia tego miejsca.
Dalej dolina tworzy niezwykle malownicze skalne zwężenie. Szlak prowadzi pod ścianą turniczki, zwanej Kazalnicą, a w pokonaniu tego odcinka pomagają drewniane mostki i kładki. To uroczy i pełen klimatu zakątek, licznie odwiedzany przez turystów, dlatego warto przybyć tu o nietypowej porze, by móc w spokoju zwiedzić dolinę. Szlak kończy swój bieg w miejscu spotkania z czarno znakowaną Ścieżką pod Reglami.
Aby dostać się do centrum Zakopanego należy skręcić w prawo na Ścieżkę pod Reglami, która doprowadzi nas pod skocznię narciarską i do ulicy Piłsudskiego. Można też nieoznakowaną leśną ścieżką dojść do Drogi do Białego i dalej na ulicę Grunwaldzką.
INFORMACJE PRAKTYCZNE:
- Z centrum Zakopanego do wylotu Doliny Strążyskiej jeżdżą autobusy miejskie (linia 12) oraz busy prywatne (5 zł), jednakże to na tyle blisko, że nie ma sensu korzystać z tej oferty.
- Opłata za wejście do Tatrzańskiego Parku Narodowego wynosi 6 zł.
- Skałki w kopule szczytowej Sarniej Skały są podcięte urwiskiem, więc należy tam zachować szczególną ostrożność.
- Wycieczkę można połączyć ze zwiedzaniem reglowej Doliny ku Dziurze, która znajduje się pomiędzy Doliną Strążyską a Doliną Białego. Do wylotu Doliny ku Dziurze dotrzemy czarną Ścieżką pod Reglami (która wiedzie wzdłuż granicy TPN łącząc kilka dolin), gdzie swój początek ma niebieski szlak prowadzący do Jaskini Dziura. Dojście do jaskini i z powrotem zajmie około godziny.
- Na tę trasę warto wybrać się po sezonie, tudzież wcześnie rano lub późnym popołudniem wieczorem. Ze względu na łatwość szlaku i bliskość Zakopanego przewija się tu mnóstwo turystów.
Górskie pozdro,
Madzia / Wieczna Tułaczka
Bardzo ładna trasa. Jedna z moich ulubionych. Pamiętam, że poszedłem tam niejako od niechcenia – bo wiele razy słyszałem o Sarniej skale, ale w kontekście tego, że to trasa dla dzieci. Trasa rzeczywiście nie jest bardzo trudna (choć oczywiście nie ma co porównywać do Moka, to jednak normalny górski szlak), to jednak piękny monumentalny i bardzo bliski widok Giewontu powoduje właśnie to, że jest ona moją jedną z ulubionych tras.
Jak zwykle świetny artykuł i ciekawe zdjęcia. Znakomicie go ilustrują. A wiecie, że jeden z tych dwóch szałasów (ten bliżej Giewontu) nie ma już dachu. Byliśmy tam ostatnio z parą młodą – zobaczcie sami – Sesja Ślubna w Dolinie Strążyskiej i niestety dach zawalony, deski leżą obok. Mamy nadzieję, że się poprawi, gdyż te szałasy prezentowały się super i liczyliśmy na ciekawe kadry z nimi. Niestety nie udało się. Jak zwykle pozdrawiamy Monika i Łukasz
Fajna trasa- idealna na rozgrzewkę. Ja jednak nieco powiększam tę „pętlę” i najpierw śmigam na Nosal, potem klasztor Albertynów, Sarnia Skala, Siklawica no i Jaskinia Dziura bo aż żal tam nie iść będąc tak blisko.
Tam przy wejściu do tej doliny co leci strumień a idzie się wzdłuż niego na tym kamiennym murku zawsze ludzie do strumienia wrzucają monety. Nie wiem dlaczego jest tam masa gotówki w wodzie.